Zmiany w przepisach o zatrudnianiu cudzoziemców pozostawiły niemal nienaruszone procedury ubiegania się o zezwolenie na pracę, jak i zawartość tego dokumentu. Jedyną zmianą jest ustanowienie pierwszeństwa w rozpatrywaniu wniosków o zezwolenia na pracę dla przedsiębiorców prowadzących działalność o znaczeniu strategicznym dla gospodarki narodowej, których wykaz ma być określony w rozporządzeniu.
Kiedy nie trzeba mieć nowego zezwolenia na pracę?
Ważna zmiana dotyczy przepisów stanowiących katalog przypadków, w których nie trzeba wnioskować o nowe zezwolenie na pracę. Jest on zawarty w artykule 88f ust. 1c. Po nowelizacji przepisów katalog ten wygląda następująco:
- zmiana siedziby lub miejsca zamieszkania, nazwy lub formy prawnej podmiot powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi;
- przejęcie zakładu pracy lub jego części przez innego pracodawcę;
- przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę;
- zastąpienie umowy cywilnoprawnej umową o pracę;
i dodane po nowelizacji zapisy:
zmiana nazwy stanowiska, na jakim cudzoziemiec wykonuje pracę, przy jednoczesnym zachowaniu zakresu jego obowiązków,
zwiększenie wymiaru czasu pracy przy jednoczesnym proporcjonalnym zwiększeniu wynagrodzenia, nie wymagają ubiegania się o nowe zezwolenie na pracę.
Zmiany w przepisach, dokonane 29 stycznia 2022 roku, dotyczą także przypadków, w których cudzoziemcy są uprawnieni do wykonywania pracy na terytorium RP i nie muszą mieć zezwolenia na pracę. Po nowelizacji do artykułu 87 ustęp 1 dodano punkt 9a, który stanowi, że cudzoziemiec jest uprawniony do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:
9a) jest obywatelem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 lit. b i d Umowy Wystąpienia, lub członkiem jego rodziny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 lit. e i f tej umowy.
Oznacza to, że do grupy zwolnionych z obowiązku uzyskania zezwolenia na pracę w Polsce dołączyli obywatele Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, którzy:
korzystali z prawa pobytu w państwie członkowskim zgodnie z prawem UE przed zakończeniem okresu przejściowego i w dalszym ciągu w nim mieszkają,
korzystali z uprawnień pracowników przygranicznych co najmniej w jednym państwie członkowskim zgodnie z prawem UE przed zakończeniem okresu przejściowego i w dalszym ciągu z nich korzystają.
Zwolnienie to dotyczy także członków ich rodzin.
